Der Marzban’name von Sa’ad ad-Din Varavini ist eine Sammlung von Fabeln von Al-Marzuban, die in mazanderanischer Sprache im 10. Jahrhundert in Persisch übersetzt und um 1220 in Arabisch übersetzt wurden. Der Text ist in einem illustrierten Manuskript aus dem Jahr 1299 erhalten geblieben.
داستانهای مرزبان نامه
مرزبان‌نامه چون کلیله و دمنه نسکی (کتابی) پر از داستان و سرگذشت پندآموز است که در سده چهارم خورشیدی به دست مرزبان پور رستم پور شروین که از شاهزادگان طبرستان بود به گویش کهن طبری نوشته شد، آنگاه در سدهٔ هفتم میان سال‌های ۶۱۷–۶۲۲ هجری قمری به‌دست سعدالدین وراوینی به پارسی درآمد
مرزبان نامه از جمله شاهکارهای بلامنازع ادب فارسی و مازندرانی در نثر مصنوع مزین است . و می‌توان آن را سرآمد همه آن‌ها تا اوایل سده هفتم دانست
مرزبان نامه وراوینی در نُه باب، یک مقدمه و یک ذیل است. این کتاب از زبان حیوانات و به تقلید از کلیله و دمنه نصرالله منشی نوشته شده‌است. در واقع نویسنده کتاب از طریق داستانهای غیرمستقیم و از زبان حیوانات پند و اندرزهای خود را به پادشاه زمان خود می‌گوید. این روش در میان دانایان هندی و ایرانی رواج داشت و در ایران پس از اسلام نیز ادامه یافت
هم اکنون نسخه این کتاب به زبان مازندرانی وجود ندارد و به بسیاری این را به خاطر آب و هوای مرطوب مازندران می‌دانند که اجازه ماندن این کتاب را نداده است. در هر صورت امروزه فقط ترجمه‌های فارسی، ترکی و انگلیسی آن موجود است
